-
1 uczcić
глаг.• ознаменовать• отмечать• отпраздновать• почтить• праздновать* * *ucz|cić\uczcićczę, \uczcićcij, \uczcićczony сов. 1. kogo-co почтить кого, оказать честь кому-чему;\uczcić pamięć przez powstanie почтить память вставанием;
2. отметить, ознаменовать;\uczcić rocznicę отметить годовщину
* * *uczczę, uczcij, uczczony сов.uczcić pamięć przez powstanie — почти́ть па́мять встава́нием
2) отме́тить, ознаменова́тьuczcić rocznicę — отме́тить годовщи́ну
-
2 uczcić
-
3 uczcić
-
4 uczcić*
-
5 czcić
czcić (uczcić perf) pamięć czcić — +gen to commemorate
* * *ipf.czczę czcisz, -ij1. (= otaczać czcią) worship, adore.2. (= świętować) celebrate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czcić
-
6 cz|cić
impf (czczę) vt 1. (oddawać boską cześć) to worship, to adore; (otaczać szacunkiem) to revere, to venerate- czcić pamięć zmarłych to revere the memory of the deceased- czcij ojca swego i matkę swojąBibl. honour thy father and thy mother2. (świętować) to celebrate, to commemorate [rocznicę] ⇒ uczcićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cz|cić
-
7 czcić*
См. также в других словарях:
uczcić — dk VIa, uczczę, uczcisz, uczcij, uczcił, uczczony 1. «oddać komuś należną cześć, hołd; okazać szacunek, uznanie» Uczcić pamięć wielkiego uczonego. Uczcić czyjąś długoletnią działalność zawodową. Minutą ciszy uczczono poległych na polu walki. ◊… … Słownik języka polskiego
czcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czczę, czci, czcij, czczony {{/stl 8}}– uczcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać komuś szczególny szacunek, cześć, przywiązanie; wyrażać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
